Universele Verklaring van de Rechten van de Mens 

Aan de tekst werd gewerkt door een grote verscheidenheid van mensen. Tot de grondleggers behoren de Amerikaanse presidentsweduwe Eleanor Roosevelt, de Canadese jurist John Peters Humphrey en de Franse jurist René Cassin. De laatste kreeg later de Nobelprijs voor de vrede. Leden van de redactiecommissie waren verder een Libanese rechtsfilosoof, een voormalige Tsjechische president, een linkse Chileense diplomaat en een Panamese rechtsgeleerde. Verder werkten onder meer een Chinees, een Uruguayaan, een Iraniër, een Mexicaanse en een Indiase diplomaat aan de voorbereiding van de tekst mee. Ook de eerste Russische gedelegeerde toonde zich coöperatief. Een belangrijke invloed van Eleanor Roosevelt was dat ze de gedelegeerden ervan overtuigde af te zien van een bindende tekst, die zou namelijk naar haar inschatting geen voldoende steun hebben gekregen. Ze kreeg gelijk: zelfs de niet-bindende tekst kon alleen met veel moeite door de Verenigde Naties worden geloodst.

Elk kind heeft nog een paar extra rechten bovenop de UVRM, De Universele rechten van het kind. Deze rechten zijn ondertekend in New York op 20 november 1989 en in werking gesteld op 2 september 1990. Momenteel hebben alle lidstaten van de VN, op uitzondering van Amerika, dit geratificeerd*. Ze hebben het wel ondertekend. 

In onderstaande link kun je alle rechten van het kind vinden.

*Ratificatie is de officiële bekrachtiging van een internationaal verdrag door een staat, of het erkennen van een constitutiebrief door een andere obediëntie.